Kalbimizle başlarız yaşamaya ve kalbimizle veda ederiz hayata….
“ Ruhu öldürmek cismi öldürmekten daha büyük bir cinayettir. “
Demiş Nobel ödüllü Gerbart Hauptmann
Biyolojik hayatımız ana rahmimize düştüğümüzde kan dolaşımımızla başlıyor. Önce dört haftada kalp, sonra 6-7 haftada omurilikte sinir uçları gelişiyor ve istemsiz sıçrama hareketlerini başlatıyor. Beyin kesecikleri ancak on haftada gelişmeye başlıyor.
Yani bir canlı olarak hayatımıza kalbimizle başlıyoruz.
Kalbimiz ana rahmimize düştüğümüzde bizi hayvan kılan en temel organımız..
Bizi insan kılan ya da insan kıldığını sandığımız beyinimiz bedeni terk ettiğinde kalp yaşamaktan vazgeçmeyebiliyor.
Kalp hoşçakal dediğinde ise beyin veda etmeye zorunlu kalıyor. O halde ruh nerede barınıyor dersiniz?